Thierry Baudet slaat weer toe. Baudet doet het hem weer. Baudet doet weer een Baudetje. Baudet gotta Baudet.
Een werkelijk prachtige titel: “‘Snipers op Maidan-plein Kiev waren onderdeel ‘false flag’-operatie’”. Bam. Dat hakt erin. En voor de verandering eens een wetenschappelijke bron, dan kan Baudet toch niet de fout ingaan? Toch wel. En flink. Zo flink zelfs, dat ik de tekst bijna regel voor regel moet gaan behandelen. Houdt uzelf vast aan uw stoel, want dit wordt een leuk ritje.
“Vrijdag 20 februari 2014. We kunnen het gerust dé beslissende dag in de opstanden op het Maidanplein noemen.”
Baudet probeert zijn stuk meteen extra kracht bij te zetten door te stellen dat deze dag de belangrijkste dag was. Baudet zegt niet “Naar mijn mening, de beslissende dag”, nee, het is “Gerust de beslissende dag”. Waarom? Omdat er die dag de meeste doden vielen? Dan is het de trieste dag uit de opstand, maar dat maakt het niet per definitie de belangrijkste.
“De demonstraties duurden op dat moment zo’n drie maanden en dreigden hun geloofwaardigheid te verliezen”
Zeker, dat verklaart ook waarom ruim 20 miljoen Oekraïners nog altijd aangaven de opstand te steunen en ondertussen in zo’n twintig van de 28 regio’s van Oekraine de regionale parlementsgebouwen waren bezet door de demonstranten. Die geloofden er namelijk écht niet meer in.
“Opstandelingen hadden weliswaar een wapendepot in de westelijke stad Lviv geplunderd en hun knokploegen waren meermaals slaags geraakt met de politie – waarbij vele agenten gewond en ook gedood waren – “
Baudet probeert het beeld te verkopen van bloeddorstige knokploegen die met jolijt en plezier agentjes om zeep helpen en vind het niet nodig te vermelden dat er ook al aardig wat demonstranten gewond, vermist of gedood waren. De Berkoet dwong zelfs een man zichzelf uit te kleden en ging ermee op de foto. Gewoon. Voor de lol.
“De ‘Oekraïense Revolutie’ leek met een sisser af te lopen, temeer omdat een meerderheid van de Oekraïense bevolking nog altijd tegen de Maidan-protesten was; “
45% voor, 50% tegen, 5% weet het niet. Oftewel; ruim 20 miljoen Oekraïniers steunde het protest nog altijd. Wat is het punt van Baudet? Protesten die niet door 51% van de bevolking gesteund worden hebben geen legitimiteit? De verschillende partijen waren zelfs 18 februari nog het gesprek aangegaan: Hoezo “leek met een sisser af te lopen?”
“en Janoekovitsj en zijn Partij van de Regio’s aan kop gingen in de peilingen.”
Baudet denkt even slim te zijn door erop te wijzen dat 24,9% van de mensen op de Partij van de Regio’s zou stemmen, wat inderdaad het hoogste percentage was van alle partijen. Daarbij negeert hij uiteraard dat de Maidan gesteund werd door niet één, maar drie oppositiepartijen, die samen goed waren voor 35,9% van de stemmen in deze peiling. Selectief selecteren uit bronmateriaal, dat getuigt niet echt van academisch niveau.
Selectief selecteren uit bronmateriaal, dat getuigt niet echt van academisch niveau.
“Toen ontstond plotseling, min of meer uit het niets, een bloedbad waarbij zo’n 50 mensen werden gedood.”
Min of meer uit het niets? De eerste doden waren al in januari gevallen; Op 18 februari waren er al minstens 20 mensen gedood, en vele van hen niet door kogels. Op 20 februari vielen weliswaar de meeste doden, maar door te zeggen dat dat ‘uit het niets kwam’ toont Baudet aan blijkbaar bar weinig kennis te hebben van de gebeurtenissen vóór de 20ste.
“Demonstranten reageerden met gewelddadige charges tegen de ordetroepen, de zogeheten Berkoet, die zich verweerden met gelijke middelen”
Zoals dat al ongeveer drie maanden aan de gang was, maar Baudet pretendeert dat dit uitzonderlijk is. Hij schetst daarnaast het beeld van demonstranten die continue in offensief gaan tegen de Berkoet die zich dan wel móet verdedigen, en vind het blijkbaar niet nodig zijn beeld te nuanceren door lastige feitjes te vertellen zoals deze, deze of zelfs deze poging op 18 februari van de Berkoet om het plein met geweld schoon te vegen.
“De escalatie die volgde, resulteerde in een staatsgreep waarbij Janoekovitsj, in strijd met de grondwet, uit zijn ambt werd gezet.”
Nee, de escalatie resulteerde in het ondertekenen van een akkoord door zowel Janoekovitsj als de oppositie, waar het parlement achter stond. En toen ging Janoekovytsj ervandoor zonder iemand (zelfs zijn eigen partij niet) te vertellen waar hij naartoe ging, waarmee hij Oekraïne in een constitutionele crisis gooide (niet echt een toffe actie), waarop het parlement besloot (inclusief de partij van de president zelf, die ook klaar met hem waren) dat dit moest worden beschouwd als een ontslag, en organiseerde direct presidentsverkiezingen. Dat Baudet überhaupt het niet nodig vindt dat akkoord te noemen, dat, naar mijn mening, kan worden beschouwd als het vredesverdrag en dus het eindpunt van de Maidan-protesten, is verbazingwekkend.
“De nieuwe regering toonde daadkracht: binnen 24 uur werd het Russisch als tweede taal in Oekraïne afgeschaft”
Een nep-verhaaltje dat nog altijd druk de ronde doet, aangezien het de Russische propagandamachine voedt die continue roept dat etnische Russen of Russisch-sprekenden worden gediscrimineerd in Oekraïne. Russisch is niet een tweede nationale taal in Oekraïne en is het ook nooit geweest; Oekraïens is de enige officiële nationale taal. Russisch is, in sommige regio’s, een tweede regionale taal, en inderdaad wilde het parlement een wet aannemen dat die regeling zou afschaffen, maar die werd geveto’d door de interim-president en kwam dus nooit tot stand. Er is dus eigenlijk niks veranderd. Iets beter je huiswerk doen, dr. Thierry Baudet.
“werden Russische nieuwszenders uit de lucht gehaald en werden talloze monumenten voor gevallen soldaten in de strijd tegen de nazi’s tijdens de Tweede Wereldoorlog omvergesmeten (de nieuwe regering stond immers voor de West-Oekraïeners, die juist de kant van Hitler hadden gekozen – vandaar ook de vele afbeeldingen van Stepan Bandera op het Maidan, de Oekraïense nazi-leider die mede schuldig was aan de dood van duizenden joden)”
Wauw. Dit is de grootste lariekoek die ik ooit heb gehoord over Oekraïne. Baudet toont filmpjes van het neerhalen van Lenin-standbeelden en roept dat dit monumenten zijn voor gevallen soldaten in de strijd tegen de Nazi’s. Lenin was en deed heel veel, maar tijdens WO2 was hij vooral heel erg dood.
Het is volkomen absurd om te zeggen dat die nieuwe regering, welke ook brede steun genoot van partijen en parlementariërs uit Oost-Oekraïne, alleen stond voor de West-Oekraïners, en het is net zo absurd om te stellen dat die allemaal in WO2 de kant van Hitler hadden gekozen.
Baudet roemt zichzelf als de belangrijkste intellectueel van Nederland, maar idiote generalisaties is blijkbaar geen enkel probleem voor hem. Er vochten (en sneuvelden) miljoenen Oekraïners in het Rode Leger, en nog eens miljoenen dienden erin tijdens de Koude Oorlog, en tot op de dag van vandaag bestaat er in Oekraïne (en in de regering) niets dan trots en respect voor die mensen. Op 8 mei viert Oekraïne, net zoals veel andere Europese landen, samen met hen de overwinning op Nazi-Duitsland.
Bandera werd, na inderdaad een periode van samenwerking, overigens gevangengenomen door de Duitsers en zijn organisatie van Oekraïense nationalisten werd vervolgd door de Duitsers: Ze diende teveel hun eigen belangen, en waren eigenlijk vooral aan het vechten voor een onafhankelijk Oekraïne. De nationalisten schuwden (net als het Rode Leger) het gebruik van oorlogsmisdaden niet om hun doelen te bereiken. De geschiedenis van Oekraïne in WO2 is alles behalve een prachtig sprookje, maar het zwart-wit beeld dat Baudet probeert neer te schilderen is een academicus onwaardig.
De geschiedenis van Oekraïne in WO2 is alles behalve een prachtig sprookje, maar het zwart-wit beeld dat Baudet probeert neer te schilderen is een academicus onwaardig.
“Ook tekende de interim-regering het associatie-akkoord met de EU met dramatische consequenties voor de Oost-Oekraïense economie.”
Het politieke akkoord werd inderdaad door premier Jatsenjoek ondertekend: Het economische deel echter door President Poroshenko, direct gekozen met met een democratische mandaat (54% van de stemmen in de 1ste ronde) in verkiezingen die zelfs Rusland erkende. Baudet baseert bovendien de stelling dat het akkoord dramatische consequenties zal hebben voor de Oost-Oekraïense economie op beweringen die de pro-Russische separatisten deden – niet bepaald een objectieve bron.
“Het hoeft niet te verbazen dat dit beleid van de nieuwe, revolutionaire regering tot een tegenopstand leidde. Naar voorbeeld van Maidan gingen de inwoners van de Oost-Oekraïense provincies Donetsk en Lugansk de straat op, en op de Krim kwam het zelfs tot een referendum voor onafhankelijkheid. Politici in Kiev, zelf nota bene aan de macht gekomen via een opstand, gunden hun tegenstanders deze burgerprotesten niet, en stuurden tanks en soldaten. Dit voerde tot een burgeroorlog in Oost-Oekraïne die nog steeds voortwoekert.”
De militaire invasie van de Krim door de Russen had ook wel iets met dat referendum te maken, maar Baudet vind blijkbaar niet nodig dat kleine detail te vermelden. Als de Russen tanks en soldaten sturen is dat natuurlijk niet hetzelfde als wanneer de Oekraïners dat doen.
De regering in Kiev is niet aan de macht gekomen door een opstand, maar door een stemming in het parlement. De vorige regering had al in december 2014 haar ontslag genomen en werd op 27 februari definitief naar huis gestuurd. Jatsenjoek werd met een grote parlementaire meerderheid (inclusief brede steun van de Partij van de Regio’s) tot premier benoemd (bijna 75% van de parlementsleden stemden vóór zijn aanstelling), en zijn samengestelde regering ontving eveneens een grote parlementaire meerderheid. Baudet kan geen onderscheid maken tussen de val van de president, en het benoemen van een regering onder een premier. Dat zijn toch echt twee compleet verschillende dingen, en Baudet laat hiermee zien weinig verstand te hebben van het Oekraïense staatssysteem.
“Maar wie stuurde nu toch die sluipschutters? Was dat inderdaad Janoekovitsj, die daarmee – hoogmoedig en dom – zijn eigen politieke doodvonnis tekende? Hijzelf heeft altijd ontkend. Logisch, zou je zeggen. Zoiets ontken je.”
Laat ik om te beginnen even duidelijk maken dat Janoekovytsj wel degelijk snipers en mannen met AK-47’s de straten van Kiev instuurde, en deze hebben ook staan schieten.
De rest van Baudet’s stuk beschrijft het onderzoek van dr. Katchanovski, die in zijn onderzoek stelt dat er sprake is geweest van een ‘False flag operation’ omtrend de schietpartij. Op dat rapport zelf ga ik niet in; Hier vind u het rapport, en hier vind u een artikel van dr. David R. Marples met kritiek, waar ik mij bij aansluit. Kort samengevat: dr. Katchanovski doet indrukwekkend onderzoek en is daarmee een aanvulling op het debat, maar is tevens duidelijk politiek gekleurd en laat steken vallen.
Thierry Baudet praat veel (propaganda) en zegt weinig
Baudet had er voor kunnen kiezen het rapport van Katchanovski objectief te kunnen presenteren. Hij besluit echter het in te zetten als brandstof voor zijn propaganda-machine door een bizarre hoeveelheid onwaarheden, mythes en idiote generalisaties erbij te voegen. Baudet heeft geen enkel idee waar hij het over heeft en dit is pijnlijk zichtbaar in zijn artikel. Hij verwijst zelfs naar de documentaire “Maidan” van Amerikaanse documentairemaker John Beck-Hofmann, en claimt dat dit Katchanovski’s beweringen ondersteunt. Deze documentaire laat echter zien (vanaf de 22ste minuut) dat een aantal dodelijke schoten toch echt kwamen van de kant van de Berkoet en dus worden Katchanovski’s beweringen zelfs deels tegengesproken. Kijkt Baudet zijn eigen bronnen niet eens na, of hoopt hij simpelweg dat de lezer dat niet gaat doen?
Dit artikel op TPO is de zoveelste keer dat Thierry Baudet (schrijver, journalist, ‘freelance academicus’, opiniemaker en voorzitter van de stichting “Forum voor Democratie”, aldus hemzelf) zijn anti-Oekraïne propaganda (want ongenuanceerde onwaarheden uiten met politieke doeleinden, dat is toch écht propaganda) de Nederlandse media ingooit. Zelf merkte hij laatst nog op dat hij wilde dat het associatie-verdrag met Oekraïne “onderwerp wordt van een brede maatschappelijke discussie en een louterend publiek debat”. Dat klinkt als een prachtig idee: Ik hoop dat hij snel laat weten wanneer hij van plan is te starten.
F. Veenhuysen behandelt in zijn artikelen en op zijn Facebookblog ‘Oekraïne: Onzin&Info’ op eigen wijze de onzin en onwaarheden rondom het associatieverdrag en Oekraïne.
Delen:
